Page 37 - Elazig-MEM-2022-Ocak-Dergi
P. 37
Sayı 1 / Kasım-Aralık 35
Eyvah eyvah!
O ananın gözyaşında boğulacaktı o düşmanlar!
Ali’nin ayakkabısı ayağını vuruyormuş ama “Bir şey olmaz Anacığım insanın kalbi yara almasın
yeter! “diyordu mektubunda Ali. Bense her satırda ağlıyordum velhasıl!
Mektepte ders işlemesi gereken küçücük çocuklar cephedeydi. Vatan için ölümü bekliyordu
hepsi seve seve. Düşünmeden mermilerin önüne atlıyorlardı. O gün mektup bitince çadırın dışına çıktım.
Yağmur yağıyordu. Gökyüzü Ali için, Mehmetçik için ağlıyordu. Aman Allah’ım bu nasıl bir adanmışlık!
Analar babalar önce vatan için sonra da yavruları için dua ediyorlardı. Zaman geçtikçe şehit sayısı artı-
yordu tam bütün umutlarımız tükendi dediğimiz anda gelen zafer tüm yurtta sevinç nidalarıyla kutlandı!
Ali şehit olduktan bir gece sonra bitmişti savaş. Tam 22 gece 22 gündüz cephede canı uğruna vatanını
korumuştu Mehmetçik. Ali, Ahmet, Mehmet ve daha nice ana yavrusu şehit oldu bu cephede. Meh-
metçik vatanı için mermilere yürüdü! Ölümü ölüm yapan canın ne kadar yandığı değil ne kadar can
yaktığıdır. O sabah şafak Türkler için söktü. Toprak buram buram kan kokuyordu. Mehmetçiğin kanı her
yerdeydi. Düşmanlar kaçarken Sakarya Nehri’nde boğuldular. İşte o nehir gözü yaşlı anaların babaların
gözyaşıdır. Bu savaş cumhuriyete giden yolda bizim yolumuzu aydınlatmış ve doğru yolda ilerlememize
olanak sağlamıştı. Vatan, bu savaştan sonra cumhuriyete giden yolda kendi rotasını bulmuş ve sağlam
bir temel oluşturmuştu. Güneş şehitlerimiz gibi parıl parıldı. Bir vatan uğruna binlerce güneş battı. Üs-
tünde yürüdüğün bu toprakları toprak yapan şehitlerimizin kanıdır. Bağımsızlığımız uğruna savaşılan
bu toprakların değeri paha biçilemezdir. Sen şimdi sıcacık yatakta yatıyorken yıllar önce gencecik ta-
lebeler bu topraklarda şehit düştü. Analar günlerce ağladı. Bu vatan uğruna ölmek bir şereftir. Unutma
yıllar önce talebeler vatanları uğruna şehit oldular. Sakın sonbaharda savrulan, yönünü bilmeyen bir
yaprak gibi olma. Gerektiğinde ataların gibi bu vatan uğruna şehit ol ama vatanını düşman eline bı-
rakma. İlimde, irfanda, kültürde vatanını çağdaş medeniyet seviyesine çıkarmak için cansiperane çalış,
durmadan çalış! Şimdi bunu okuyan sen her yağmur yağdığında havayı kokla çünkü o hava hala kan
kokuyor olacak. Bu vatan kolay kazanılmadı ve bu vatandan kolay da vazgeçilmemeli. Bu mektubu
yazmayı görev edindim çünkü bu görev en az hemşirelik kadar kutsal bir görev. Şimdi kalk ve gökyü-
züne bak! Unutma eğer şimdi özgürce gökyüzüne bakabiliyorsan bu dün canını hiçe sayan şehitlerimiz
sayesindedir. Unutma birbiri için yaşamak doğanın kanunudur. Ben varsam biz olabiliriz. Sen varsan ben
ancak o zaman var olabilirim…
Şimdi kalk ve gökyüzüne bak! Bir silüet belirecek orada; Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ve
Kahraman Mehmetçikleri göreceksin!
Çiçek Hemşire
Beyzanur KURNAZ (10/A)
CEMİL MERİÇ FEN LİSESİ/ELAZIĞ
Sakarya’dan Cumhuriyete 3 Adım Mektup Yarışması Türkiye 1’incisi